Powstała więc kopia wnętrza kaplicy z Loreto. A tamta jest kopią domu uważanego za mieszkanie Najświętszej Maryi Panny. To właśnie w tamtym małym budyneczku miało dojść do zwiastowania. Po Soborze Trydenckim zaczęły powstawać jego repliki, najwięcej ich zbudowano w Czechach i na Morawach, stamtąd zwyczaj ten trafił na Śląsk i do Polski. W Loreto domek znajduje się obecnie pośrodku dużo większej bazyliki – tak jak w Krzeszowie. To, co dzisiaj możemy oglądać, jest drugą wersją kaplicy. Pierwszą rozebrano w czasie stawiania obecnej barokowej bryły bazyliki. Brakuje tu okien, a sklepienie jest na wysokości ok. 7 m. Wnętrze kaplicy jest przedzielone kratą na dwie części, na wzór oryginału. Za kratą w niszy ściennej, w kamiennym ołtarzu, znajduje się duża płaskorzeźba Madonny z Dzieciątkiem – dzieło Jerzego Schroettera z roku 1676. Jest kopią rzeźby z Loreto, stąd czarna karnacja Maryi.